Öksüz Zamanlar / Ne Mümkün

Öksüz zamanların bahtsız kuluyum
En yüce gayeye ermek ne mümkün
Değmeyin telime dostlar doluyum
Gülşeninden güller dermek ne mümkün

Sönmüş ocaklardan duman mı tüter
Virane yerlerde bülbül mü öter
Çektiğim çileler aleme yeter
Yürekten keder'i sürmek ne mümkün

Nasibimde yoksa neylesin gönül
Yanmayınca odun, olmaz derler kül
Olsa da kabulüm en kötü ödül
Cehennem narına girmek ne mümkün

Ak düştü saçıma hasret çekmekten
Yüreğe her daim sabır ekmekten
Kurudu gözlerim yaşlar dökmekten
Hûb cemalin düş'de görmek ne mümkün

Kurudu baharda çağlayanlarım
Unutup gittiler ağlayanlarım
Yüreği köz edip dağlayanlarım
El oldu her biri sarmak ne mümkün

Bir kâbus misali kara bulutlar
Çöktüler üstüme söndü umutlar
Ruhumda hasretin iki'ye katlar
Yar ile vuslata varmak ne mümkün
Sıkı sıkı yar'i, sarmak nemümkün