Ölebilirim

Çağırıp gel dese, güzelim sesin
Dağları aşarak gelebilirim
Bana bir defacık sevgilim desin
Aşkımdan coşarak ölebilirim.

Meçhuller çağırır beni her şafak
Ne bir dal kımıldar, ne sarı yaprak
Geceler kahreden kara bir kaltak
Ardından koşarak ölebilirim.

Herkesin ayrı bir kervanı vardır
Seven insanlara bu dünya dardır
Gelmek bir bilinse gitmek kadardır
Durlara düşerek ölebilirim.

Her yanı dünyanın, gözün rengidir
Saçların şafakta zaman cengidir
Gördüğüm her ışık gölgen dengidir
Bedensiz şişerek ölebilirim.

Garibin sevdandan yüzü gülmüyor
Niye sevilmedi onu bilmiyor
Hep çağırdı fakat giden gelmiyor
Eşiğe taşarak ölebilirim.