Olena Ağlıyordu

Olena  Ağlıyordu

Herkes gelmiş olsun, bir ben yokum

gidilen o kara yerde

Çok yedim tuzlu ekmeğinizden tokum

Her gün örülür kirli köprüler perde perde


Heybeler dolusu elma ellerinde çocuklar güler

bayrama getirmişler

Usanmış sanki kendimin yokluğunu

unutmuşum

acıkmış olmalıyım karakış mevsiminde

düşlerimi beşiklere işledim

Uyumuşum


Maske unutan torun gelmiş rüyama

yaprak yaprak sarkıttım

damdan düşmez kovayla gülecekler

Gün indi çoktan şu dağın ötesinde

olsun yine de

Akif’i, Asım’ı anlamaya gidecekler


Önümde bir tarih Kırım’da kanıyordu

Siyah sarı gözleri hala apaçık duruyordu

tanıdım sapsarı yapraklarından

selvi boylu toprağın ayçiçeğiydi

öptüm yanaklarından

Olena’nin kınalı elindeydi


Kıyı evinde, çığlık çığlık

Dinyeper’in kollarında ıssızlık

Çocuklar ve yaşlılar

yapayalnız çaresiz ağlıyordu

Uyandım çok geç kalmışım


11 Mart 2022 Ankara

11 Mart 2022 222 şiiri var.
Yorumlar (6)
  • 2 yıl önce

    Tebrik ediyorum insani bir şiir.

  • 2 yıl önce

    Güzellikleri bir kenara bırakıp,sadece insanlık adına yapılacak o kadar çok şey var ki... Savaşların olmadığı bir dünya maalesef ki şu zamana kadar hiç olmadı. Ama olan insanlığa,zavallı çocuk ve kadınlara oldu.

    Ben duyarlı şiirinizi içten kutluyorum. Emeğinizin yansıması kaleminizde ışık olsun.

    Sağlıcakla kalın...

  • 2 yıl önce

    Kırım'da maalesef bir tarih kanıyordu.

    Şimdi de Ukrayna ağlıyor.

    Duyarlı bir yürek sesiydi.

    Tebrik ediyorum üstadım.

    Her daim esen kalın.