Olmadın Olamadın

Gözlerim
Yağmura inat bu günlerde
Güneş simsiyah doğuyor
Çiçekler boynunu bükmüş
Kıyamet koptu kopacak yüreğimde
Manalı yalanların eseri
Yaşamak dediğin en fazla üç saniye
Bir kibrit çöpü olsaydım belkide
Ateşe vermek nasıl olurmuş anlardım
Alaycı ellerin terk etti beni
Alışmıştım kanmaya birkere
Şimdi değmediğini anladım
Üzüldüm hayin bakışlarını kaybettiğime
Çünkü böyle sevdin zannederdim beni
Sevgi böyle olurmuş zannederdim
Kum ocaklarımı yıktın oyuncak kepçelerle
Denizlerin sahilleriydin oysa
Yosun tutardım kopmamak için
Çünkü en çok yeşili severdin
Kabuk bağlayacakmı bu yara şimdi?
Yada kanım hiç duracakmı acaba?
Düşlediğim dünya bu değildi
Şimdi yalan oldu üzerindeki beyaz elbise
Gözyaşlarım kırmızı desen oldu üzerine
Herşeyin ilki unutulmazmış derler
Olmamışsınki hiçbir zaman
Neyi unutmayacağımki şimdi
Bir kaç satıra bakar sadece
Yazarım göçüp gidersin iki sözle
Hayallarimdeki fırtına derin
Bakma tatlı sözlerle estiğine
Biliyorum ilkler neden unutulmazmış
Anlıyorum şimdi darbesi işlenince
Unutamayacağım için yazıyorum belkide
Senin başka durağın kalmadı yazık
Sevinç hazneni sen kendin kıstın
Kimse kanmaz benim gibi gülüşüne
Saftı yüreğimdeki değirmen
Ne öğüttüğünü bilmedi
Rüzgarın kızı hadi saçların dağılsın şimdi
Bakalım kaç tel birden dökülecek
Lodosa dikkat et ters eser
Bu fırtına artık başka yağmurlar taşıyor
Bırakıyor narin narin dertlilerin gözlerine
Pencereden içeri alan yok
Oysaki bir göz yaşına değmek isterdi yağmurum
Karışmak isterdi hücresine
Bu ayaz sensiz çok soğuk
Bu sefer seni düşünüpte değil
Seni sonsuza kadar yakıp
ISINACAĞIM

Habib Göktuna