Olmasanda Olurdu Belki Ama

Olmasan da olurdu belki
Ama ben olduramadım sensiz hiçbir şeyi...

Yarınlarım seninle geçen dünü kıskanıyor
Her yeni güne adını sayıklamakla başlıyor hücrelerim
Kahvaltımın tadı yok
Ya da sensiz benim hiç tadım yok bilmiyorum
Alışmış olmalıydım aslında bu yok oluşa
Bükülmüş bir geçmiş ardından
Bükülmüş dudaklardan cama vuran
Buğuya adını yazmaya
Sonra bir çırpıda terli ellerimle
İzlerini yok etmeye alışmış olmaydım
Ama alışamadım işte sensizliğe
Bir isim bulamıyorum sensizliğime
Kimliği kaybetti hükümsüz diye belirtildi
Gazetelere de olmayışının ilanı

Oysa seri katili değimlisin sen hayallerimin
Sen değil misin umudumu yaralayan
Yarınlarımı çalan sen değil misin ?
Yok olmalısın artık
Ne bir iz hatırlatmalı seni
Ne de bir sıcaklık aratmalı ellerini

Sensiz sen ağır geliyorsun bana
Olmasan da olurdu belki ama
Sensiz olduramıyorum hiç bir şeyi!!!