Olmasaydın

Olmasaydın
İnanmazdım sevgime
Sözlerimin arkasında
Durmazdım

Olmasaydın
Gülümsemen yaralara mehlem
Hayat yaşanılır yer de olmazdı

Olmasaydın
Bir yol ayrımında çekip gider
Yanında yürümezdim...

Olmasaydın
Kuşlar bu kadar içten süzülmezdi
Çiçekler bu kadar güzel kokmazdı

Olmasaydın
İçilen çaya, masaya,
Ardımızda bıraktığımızla
Dostça vedalaşmazdım

Olmasaydın
Uyumadan önce dua etmezdim
Her gece

Olmasaydın
Yalnızlığı bu kadar sevemezdim
Belkide

Olmasaydın
Bir teşekkür edecek kimsem de olmazdı
Çöllere düşen yağmurlara benzetmezdim
Gelişini...

Olmasaydın
Sevmezdim sokaklarını ve yıldızlarını
Bu şehrin

Ben ben olmazdım kalbimce....
Gözlerinin çekimine karşı gelemiyor
Ruhum