Olmaz Aşk

Utanırım sevmeye artık seni
Aruzlarla sükut-u hayale kapılan serbest hecelerim ölümüne kapışır
Kazaya kurban gider kalpten kurşun geçiren inançlarım

Sen şimdi görünmezlik sihriyle
Ben şimdi vazgeçiş değneğiyle
Bir olamaz bu yalnızlığın finali
Kalbime değer sancılı ellerim
Orada hissetmeye utanırım seni
Söyle,
Ben yokum Ya hani;
Kimi sevecek o taş kalbin?
Dinle,
Sen yoksun Ya hani;
Kimseyi sevemedi bu deli kalbim

Biliyorsun
Temizlenen kadim kaderimin
Bir nüanslık farkla eceli oldu terk edişin
Şimdi şimdilerde çalan şarkılar yavan
Şimdi, şimdilerde duyduğum sesler bile yalan

Utanırım durdurmaya artık seni
Kal demek sazı bende tükenir
Yeşeren sevgilerinin nezdinde
Alaya alır beni hasretin

Gittin; zaten yol gitmeye dairdi
Unuttun; zaten o taş kalbin unutmayı severdi
Öldürdün; kanlı ellerinde kalbimin hoşluğu kaldı
Görmeye dayanamam artık seni
Benden seni kaderim bir kez daha alır
Aklımda hatırlamak zaferi bayrak diker
Bir gün aşka söz verirsem
Çok sevmek için seni
Çok olursun yalnızlıkla
Çiğner beni ayağının altında nefretin...