Olmazdı Öyle Şey

Samimiyetimizi astığımız ağaç dallarında sarkarken gocuklarımız 

Üşüyemezdik, 

Olmazdı öyle şey! 

Göz çukurlarımıza sondajda vursa hayat 

Ağlayamazdık, 

olmazdı. 

Yüklemleri büküp büküp saplardık kağıtlara, 

Şiirleri ahenkle çevirip kendimize sorular sorardık

Bazen ceketimizin yakasını kaldırır bir mızıka çalardık. 

Bazen oturup bir kaldırım taşında, 

Kendimizi suçlardık. 

Ama çok konuşamazdık, 

Bazen yaslı bir gövdeyi oradan oraya taşırken boğulurduk cümlelere, 

Bazen sönmüş hayallerimizi taşlardık 

Dengesini kaybetmiş yalpalayan bir dünyada 

Bütün sahteliklerin ortasında dimdik dururduk ama 

İki küfür sallayamazdık

Olmazdı öyle