Ölmek Vardı O Gece.....

Zamanı durdurmak isterdimya hep
mehtabi çivilemek gökyüzüne
gözlerine mıhlanmış duygularımla
kalmak öylece
teninin kokusuna haps olup
soluğumu bitirmek sende
yokluğunu düşünmektense
ölmek vardı o gece

Uzanmak sonsuza boynum koynunda
yolunda yük edip günahlarımla
pişmeyi her gece ateş içinde
aşkın közünde
özümde duymayı sevdanı
sözümde haykırış tek sana
gözümde resminle öylece
ölmek vardı o gece

Şimdi korkaklığım bedelim olsun
bedenim olsun sürünen
sürgülenen mutluluğun kapısı
kilidi o senle giden
ve ben, dolanayım delice
zivanadan çıkayım ha iyice
sokakları inleteyim boşu boşuna
isyanları oynayayım son gala
madem ki, yaşıyorum ben hala
ödeşeyim böylece,
öysa ki,
ölmek vardı o gece...