Ölmeseydim

Ölmeseydim

Geçer miydi ayaklarım mutluluğa basmadan yaşamın yanından.

Çekilmeseydi sularım yutar mıydı beni deniz

Karıştı kahkahalara sesim kapıda alacaklı gibi payına düşen gözyaşlarım.

Ölmeseydim

Belki açabilirdi bir çiçek yanaklarımda

Avuçlarımda kan lekesi

Yorgun bir akşam ile omuzlayabilirdim kuş seslerini.

Gölgelerimi esir alan karanlık

Bana gülümse artık tan

Neden bu kadar yalnız sobanın yanında benimle uyuyan kedi.

Dinleyin

Bu

Rüzgar ile yankılanan bereketli çocukların gülüşleri.

Bir sevinç haberi

Çocuk

Bir şenlik yani

Bir bahar türküsü

Ey hayat

Al sana yaşamak için tek kanıt.

Anıt

Ölmeseydim

Ellerimden tutarak ölü bir kadınla gelebilirdim sana hayat

Göğün durgun kuşlarına binerek

Yıkılıyor şimdi direncimin direkleri

Herkes gibi

Herkes gibi kanıyor yüreğim

Üzgün olduğumu anlatan ellerim

Bir tabut kadar ağır

Ağır

Yani bir taşın altına girer gibi

Bir bıçağın sapını tutmak

Korkmayın

Son bahar henüz gelmedi.

Ölüm gülüyor sadece

Neden üzüntü ile dolar sesim

anne derken bir çocuk.

Gömleğimde gizlediğim kızların gülüşleri.

Ömer Altıntaş