Ölü Borsasında Hiç Ve

Halini kendisinden bile gizleyen bir meczup karanlıklar
İki kişi kocaman bir uçurumun kenarında
Derin yar boylarında kesik fermanlar
Kırılmış görüntülerde kemiklerim var benim
Kadavramı borsalarda allak bullak takipte
Bugün kaç kere öldüm edip bey kaç kere küstüm kim bilir
O düşlerimdeki sarışın kederli bir esmer çıktı
Boynuma dokundurdu kırılgan ellerini
Boynum kırıldı
Ben o iki kişiden biriydim derin yarın ağzında
yüzümü mevte döndürdü
kendisi kanat çırptı
Yalnızlığın bir kanat olduğunu biliyordumda edip bey
Keder ve gaddarlık ne vakit kanat oldu

Ruhumun eksi kırklarında cehennem dondu
Bakmadım bugün borsalara
var mı kentsoylu aristokratların içinde
Ölümle hemhal olan
Kibarca küfürler eden o üstsoylu insanlar
var mı bakmadım
Bilirsin tersine döner böyle vakitlerde
Küçük insanların kocaman dünyasında borsalar
Hem birşey daha varki içim hüzünle eğlendi
Hep namussuz çıktı düşlediğim sarışınlar
Esmere döndü kumrala döndü
Kırılacakmış gibi duran buzlara döndü
Ama hiçbir noksanlık bulamadık ölümün ardısıra
Bir zamanlar dedem yüzüme güldü
Hepimizin birikmiş ölüleri yok mu edip bey
Ben bir ölü olmamak için öldüm ilkin
Öldüm ki kanım yok benim bulut dallarında
İsyan türküleriyle yatıştım bunca zaman
Kimseye gülmek nedir bilmeyen gözlerimdi var benim
Onları kim yaptı diye dönmedim aynalara
Hepimizde uğuldayan bir orman gibi pişmanlıklar
Kainat şu kadarcık birşey kalıyor başucumda
Değirmenler dönüyor
yazılan ve okunmayan kitaplar gibi
kalıyorum sonunda

Edip bey
Şimdi sen ne kadar yoksan şurada
Olmuyoruz ikimiz o kadar
O kadar olmuyoruz ki
İnsanlar çay içip tütünleri biliyorlar
dumanlara sarıyorlar özlemleyip çektiklerini
Bir kadın pencereden bakıyor
Sen ona bakmayı öğretiyorsun görmenin öncesinde
Sen ona görmeyi öğretiyorsun yokluğun öncesinde
Sen ona yokluğu öğretiyorsun olmanın öncesinde
Ama ne diye bunca çaba edip bey
Kadın pencereden istemsizce bakıyor
İnat ve hırsla var olup gene

Ama olmayalım biz
Gerçeğimiz kaskatı bir taş duvar
Düşlerimiz uzun ve geçitsiz zamanda
Kendisini kandıran soysuz intihar
Varlığımız edip bey
Tek kelimeyle söyle
Bize dar
Biz olmayalım edip bey
Biz anca yokluğa sığarız
ve bizi yokluk paklar

Işığı söndür
bir dedikodu gibi yayılsın içlerinde
Sükuta nabız şanımız
Artık
Geriye kalan bir suskun oluşta
Hiç oldukça hep varız