Ölü Leylaklar

Bir yanım uyu dediğinde ayıltıyorum anıları
Bir gece kahvesinde incir çekirdeği muhabbetler sarıyor kulağımı
Balat' ta sabahlıyorum o gece
Ölü leylakları yazmış bir sabah gazetesi
Haziran'da don gördü ya bu yürek
Şaşırtmıyor ertesi yazlar bile şimdi
Üsküdar' da kar kalmış geceden
Nasıl olur demiyorum mesela
İstanbul pek bir hüzünlenmiş
Alnı ve yanakları mosmor
Yürek kesen bir soğuk varmış
Ölü leylaklar anlatmış olup biteni
Yirmili yaşlarımda karış karış
İzlerini yoklardım umudun
Üsküdar' da bir bankta anımsadım
Martıların masumiyetine inanırdım
Ve simidimi paylaşırdım bütün kuşlarla
Mor bir leylağın kokusunda eritirdim gurbetliği
Leylaklar adedince büyüdüm
Bir buz pistinde ustaca dans ediyorum mesela
Mor dudaklı o balerin sanki benim
Ayaklarımın ucunda
duruşumu seviyorum
Bir nevi sanatın şiirselliği
Ben değil leylaklar söylüyor bunu
Ve martılar
simitlerini yedikçe gözleri acıkan
doyumsuz bakışlarıyla
Cömertliğin karşısında yürek katilleri
Büyümek her detayı olduğu gibi görmekmiş
Ve ben sözlerin selinde hala ritmimi arıyorum
Hayır Rodrigo anneler hep haklıdır
Şefkati yazarlar bütün rahimlerde
Ve acıyla kavrulurlar bir fincan kahvede
Ölümleri diriltir bir annenin nefesi
İşte böyle bir şey ölüm sevgili/m
İstanbul
Ve onun konçertosu
Kaç Haziran geçerse geçsin
Gitmiyor burnumdan mor leylakların kokusu
Evreka
Sevmek işte bu
Buzlar erimese bile
Göğe kazınan tek şey
Umudun doğum tarihi
Şiir özüdür bütün sanatların, hele de içinde İstanbul oldu mu, bir de Üsküdar. Ne yaşadık oraları, ne günlerdi eski Salacak anıları. Güzel günlere götürdü bu şiir beni. Teşekkürler, tebrikler.
Kelimelerin her kanadında rüzgarın izi.
Gölgeyle yarışan her yeni başlangıçta ve Her damla yaşta Leylaktan damlayan,şiir.Güzel ruhuna çok sevgiyle Şulecim.Çok beğendim paylaşımını.Tebrikler,selamlar 🍀
İyi şiir. Oldukça beğendiğim imgeler var. Selamlar