Ölüler Bayraklaşmalı

-I-

Ölüler bayraklaşmalı!
Koşmalı,
Zincirli meydanları aşmalı.
Taşmalı; mülhem bir kuğu gibi
Havz-ı derinden
Ve batarken
Akşam üzeri güneş
Ve güneş doğarken
ferfecir bahr üzerinden
Silkinip silkinip hatırlamalı;
Zemheri karanlıklara
Elzemi bir ruh fanusu gibi vuran
Vaveylaları...

Kardeşlerim!
Kardeşlerim, Ölüler bayraklaşmalı!
Zira bu ölüler,
Bu ölüler ki siperdeydiler. Henüz bulunmamışken Ümit Burnu'nun kıyıları
Henüz, kuzu boylarındaki Kolomb ve Mösyö Peder
Suda giden bir şimendifer üstünde aşmamışken feveran dalgaları
Yani Amerika keşfedilmemiş
Ve tezek kokusundan sevişememişken
Orta çağ Avrupasının bil-münis dalkavukları
Ordaydı o...
Bir derin
Bir büyük melaldaydı o...

Ve denildi ki haddizatında;
Doğruyu püskürten yanardağlara karşı
Yıkılmaz bir akarsu ağzı gibi durdu
Ve
Köhnemiş beyaban üstünde
Diyar-ı babil misali kurdu
Arif-i irfan denilen yurdu...
- Emsali dilimde Hz. İbrahim pasajı -

Kardeşlerim!
Kardeşlerim, ölüler bayraklaşmalı!
Mamafih;
Bizim ölülerimizdir yalnız;
Bayraklaşan dünya ölülerinin
Ulubatlı Hasan'ı...