Ölüm...

Artık iflah olunmaz
Onca dert ölümle bile son bulmaz,
Bu kader kanla yazılmış kazılmaz
Anlatamaz yada anlatılamaz
Yürek ya, acılıp ta bakılamaz..
Ne şifadır ondan bundan duyulan ses
Bu dünyadan aldığı sadece nefes
Hey gidi dünya!
bir nefesi barındıramadın ya
Hayallerimi yaşamadan aldın ya
Kahpe felek derler ya
Ne doğruymuş yaşattı acılarıyla.
Aşk ve ihanet bir kalp de yaşar mı?
Söyle her acıyı unutabilirim
Bu ayıbı toprak bile affetmez bilirim
Haydi unut unatabilirmisin.
Sevgimi ihanetle ezdin
Artık ben hayattan vazgeçtim
Sen kaybettin, ben yalnızlığı seçtim
Bir daha mı? yeminler üstüne yemin ettim
Ölmeden kefenimi giydim...
Diri diri mezara attın
Bir çakmak çakıp tüm anıları yaktın,
Bin yemin etsen artik inanmayacağım
Senin ismini artık anmayacağım...
Yaşadığımız ne varsa
Acıyla kararttın ya
Yaşama sende, benden sonra
Bak bir yudumluk, sonrası angarya
Son kez ses ver, ölüm!
Hangi kapıda hangi bedende,
Ne gülen gözlere
Ne ağlayan yüzlere,
Gel artık bu can hazır bekletme...