Ölüm

içim buruk dert içinde
hayatı yaşayamıyorum
bir off çekiyorum
çaresiz kalıyorum
yapacak birşeyim yok
ağlamamaya çalışıyorum
gözlerim uykuya hasret
gönlüm sevgiye
herkes mutlu olurken ben neden mutsuzum
kendime bunu soruyorum
bir cevap bulamıyorum
gözlerimden su yerine kan geliyor
hava sogut ve korkutucu
içimden ölmek geliyor
kimseye zararım olmadıgı bir dünyada
yaşayamadım doya doya
herkes hayatını yaşarken ben hep öldüm
zulümlerle büyüdüm
ellerim titriyor
artık halim kalmadı
hızlıca ölmek istiyorum
yanıma kimse gelmesin
sizler benim acılarımı bilemesiniz
kitaplarımı yırttılar
düşüncelerimi yok saydılar
insanlıgımı parçaladılar
yagmurların altında kaldım
ıslandım ama aglamadım
acılarım ızdıraplarım olacak
ama beni kimse beni hatırlamıyacak
ben bir ucamıyan kuşum
kanatlarımı kopardılar
uçmama engel oldular
beni kimsesizlik yok etti
adamdan sayılmadıgım bir dünyada
adımı unutmuşum
kurdugum hayellerimi hatırlamıya çalışıyorum
düşlerim yok olmuş
degersiz bir insan biledegilmişim
saçım sakalım birbirine karışmış
kefenim bile olmadan
topraga kavuşacagım
ilk kez mutlu oluyorum
bir köşe başımda ölümü bekliyorum özlemle