Ölüm

Hiç ölmeyeceğini zanneden nefsim.
Yine yanıldın.
Bıraktı ellerimi, canımı verdiklerim.
Gözüm aydın.

Nereden geldi ansızın bu ölüm.
Cami avlusunda tanıdık birilerini gördüm.
Üstümdeki de ne? Beyaz kostüm.
Hayatım geldi önüme bölüm bölüm.

Bu kadar kısa mıydı hayat dedikleri?
Zaten belliydi geleceği, öteden beri.
Bu korku içime düştü düşeli.
Huzur yok bana, ne gündüz ne de geceleri.

Ne hayallerimiz vardı oysa seninle.
Nereye gidiyorsun? Dinle.
Üzerime attınız toprağı rast gele.
Gidiyorsun sen de el ile.

Yok böyle bir şey, çukurun içindeyim işte.
Anlatılması zor, bulamıyorum sözlükte.
Hep beraber olacaktık, ömür boyu birlikte.
Sözümüz uçtu gitti işte.

Üstüme toprak atmak için yarışanlar.
Acele kuran okuyan hacılar, hocalar.
Kimin cenazesine geldiğini bile unutan baylar bayanlar.
Sevdikleriniz sizi de bir gün burada bırakacaklar.

Bu saatten sonra yüreğim yansa ne olur?
İçimdeki fırtına nasıl olsa burada durulur.
Biliyorum olacağım çamur.
Ruhum O Güne kadar burada beklemeye mecbur.

HALİL KUMCU