Ölüm Bu Kadar Tatlı Olmamıştı

Birgün sevgilime bir oyun yapayım dedim,
Tabiki sevgisini anlayabilmek için,
Doğrusunu söylemek gerekirse,
Ben onun için canımı,kanımı veririm.
Neyse,
Birgün acayip hastalanmıştım,
Yatak-döşek ayağa kalkamamıştım,
Zor alıyordum nefesi dünyamdan,
Dedim kendi kendime,
İşte fırsat sana,
Şunun kalbini bir yoklasana,
Ne yapayım derken,
Ölü numarası yaptım birden,
Tabi işimide garantiye aldım,
Buz gibi terledim,
Soğuk sular boşandım,
Çimdik geçmesin diye,
Dört kat giyinip yattım.
Gerçekçi olsun diye,
Ağzımdan salyalar bıraktım,
Tabi ben bunları yaparken,
Bütün bunları görmüyordu,
Çünkü baş ucumda uyuyordu.
Sabah olmuş,güneş doğmuştu,
Kalktı sandelyesinden,
Olacaklardan habersiz,
Gülücükler düşüyordu yüzünden,
Eğilip bir güzel öptü beni alnımdan,
Ses gelmeyince benden,
Kıyameti kopardı birden,
Bir tokat sağımdan,bir tokat ensemden,
Öldürüyordu beni gerçekten,
Yinede bozmadım kendimi,
Gözlerimin arasından seyrediyordum,
Neler yapacak diye sevdiğimi.
Ben uyanmayınca sarıldı boynuma,
Başladı hüngür hüngür ağlamaya,
Ne kadar sevgi sözcükleri varsa,
Teker teker sıralandı ağzında.
Sel olup akmıştı gözyaşları koynuma,
Fazla üzmek istemedim,
Son vermem gerekiyordu bu oyuna,
Yoksa gidecekti kendisi hak yoluna.
Ama şuda bi gerçek ki;
Benim için ölüm bu kadar tatlı olmamıştı.