Ölüm Hatırlar!

Merhaba Sn. Mertcan Akkoyun,

--- yorum devamıdır ----

--- bazı sözcüklerin yinelenmesi, okumada yorgunluğa, fikir tekrarı hissine yol açabilir. o nedenle, şiirin inceden inceye işlenmesindeki amaç, sözcük zenginliğini de artırmak olabilir.

--- son dizedeki, kahramanın intihar eğiliminin, aniden yârin de birgün yaşamını sonlandırmasına yönelmesi, başka bir şiirin konusu gibi olmuş. veya bu şiirin içinde yavaş bir geçişle karşılıklı olarak yaşamın sona ereceği, bunun gözden kaçırılmamasına ilişkin dizeler yer alabilir.

--- ama bu bir, nispet, intikam, tehdit gibi; sevgiliyi de kendine getirmeye çalışan yeni bir öbek ise, belki de işlenerek verilebilir aynı şiir içinde..

"hatırlar" sözcüğü ile yapılan uyaklamanın, öbeklerin içinde yer alan diğer dizelerle de ses benzerliğine sahip olması, ahengi artırabilirdi.

--- öbek sonlarındaki şiirin ara ve son temasını vurgulayan "Ölüm Hatırlar!" ile anlam bağının güçlendirilmesi önerilir. esasen, ilk iki öbwğin başlarında yer alan üçer dizenin, kendi içindeki bağları, çeşnisi ve düşünce süreci iyi, düzeyli bir anlatıma sahip. bu güzelliğin, şiirin ana teması veya buluşu olan sözle sıkı birkovalent bağa sahip olmalı.

esen kalınız.

Merhaba Sn. Mertcan Akkoyun,

şiiriniz hakkında geri bildirim almak dileği, ne kadar değerli birşey. sizin için birçak söz yazabilieceğim sanırım:

--- şiirin içinde yer alan betimleme kalitesi ve çeşnisi yoğun ve değerli..

--- ancak, çoğu kez genç şiir dostumuzda gözlemlediğimiz üzere, betimlemelerin geometrik yerleri tam koordinatlarına oturmasına karşın, duygusal bağlantıların ikinci planda kaldığı, her öbeğin sonunda söylenmek istenen ana fikre odaklanmış bir düşünce sürecinin geliştirildiği, güdümlü ama duygu silsilesini ardışıklıkla veremeyen bir kurgulama göze çarpabiliyor.

--- bu açıdan köprü, intihar koordinatı verirken, içinde yer alan hüzün yitebiliyor, ama "Acıların sırtını okşayacağım" betimlemesi burada aynı eğilimi (yaşamı sonlandırma) zaten veriyor..

--- her dizede elbette başa bir betimleme olacaktır, ancak aralarında bir kronolojik süreç olmalı, birinden öbürüne doğru atlamalı mantık zinciri.. diğer taraftan, duygu kopuklukları da hissedilebilir şiirde.. sevda karasında yürüyen gönül, bazen mantık zincirinde de hatalar yapar çünkü.

---- devam edecek ---- 🙂

ölüm kimi hatırlamadı ki tebrikler

Kocaman yüreğine kocaman tebrikler...

Çoban bile beni anıyor şiirlerde şarkılarda Dostluk dilenen ruhsuz fakirim sokaklarda Titrettiğin aşk şimdi umut kuyusunda Bekliyor umarsızca. Ölüm sonunda beni de hatırlar.

Çok umutlanma gülme uzaktan Soğuk nefesinden tatmayacağım bu sefer Bekletme umudumu Uzun sürmez... Ölüm hatırlar...

ellerinize sağlık 👍👍👍👍