Ölüm Ne Garip Şey Anne

kaybettiklerimizin acısı

büyük ve sinsi bir pusudur,

hep yüreğimizde durur

durdukça da vurur ha vurur

yaşamdan da ağır

kanlı gürzünü çaresizliğimize

olanca acizliğimize.!

bu yaşanmış gerçeklik

fink atarken beynin kıvrımlarında

bilmem ki

nasıl unutulur

ömrün labirentli koridorlarından

anlamsızca çıkıp çıkıp

bir başka boyuta gidenler

hep hatıralarıyla durur

hatırladıkça da durur

hep yaşıyormuş gibi

o "hatırlama"nın edimi’yle de

vurur anılar

vurur "acı"nın

kanırtarak kanayan derin izlerine

bitmek bilmeyen

kanamalı bir mevsimdir artık

yerleşik keder

ancak ve ancak

alacağımız o son nefes bile

hafızamızın silgecinde yok olurken

birer birer

biner biner

o saniye de,

bizden

muaf tutar artık ve

ölüm yutar

o isterik iştahıyla

dirimden

tüm arta kalanları

yaş almış

yaşlanmış

ıslak ve

yaşanma ihtimali ıskalanmış

tüm anıları...!

18:08:2019