Ölüm Öpüyor Dudağımdan

Melodik şarkılar tınısında

İbrânice çal saçlarımın t/elinde...

Ve hiç bilmediğim bir lehçe d/ilinden fısılda

Ruhumun Sûryânice sokaklarına...

Üfle

Êfilce

Notalar eşliğinde içimin sùr yerine...

Ki,

Kayıbım külliyatımdan

Mahur gözlerin ahrâzlığında

Sana esaret  kalsın gönül kıblegâhım.


Bilinmedik bilinmezliğin arasında

Kûfari perdeler ç/ekilir üzerime

Ve

Gayptan bir ses

"Sen kadın hiç olmadın mahremiyetimim de adın."


Ki, ben Meryem’ceydim

Güvey/siz, İsa’nın doğurganlığıyla

’Kutsal Meryem adına

Kur’an’a yemin olsun ki

ilk

s

o

n

dirilişim aşka


Ölüm öpsün dudağımdan


19 Mayıs 2019 87 şiiri var.
Yorumlar (2)
  • 2 yıl önce

    ölüm deme,
    bir köy yakılır içimde,
    ruhumu gömdüm ben
    Bağlar'ın küçelerinde...
    Hiç duymadığım sesinin tınısını
    Meryem'den sağıyorum,
    ölümü koparıyorum dudaklarından!
    Yüreğimin anaç saç örgüsünü
    ben çözdüm, ziyan oldum
    zılgıtlarım babamın külliyatında
    sana yemin olsun,
    tarihe bir ünlem koydum!
    Sus, öperse ölüm dudağından
    uykusunda irkilir dünya
    tüm kıblegahlar
    bir damla gözyaşımda boğulur!