Ölüm Şehrinde Umut Satan Tacirler

Ansızın gecenin koynuna sızdı ölüm

her şey üstüme yürüyor

yüreğimin duvarları yıkıldı

ölümün soğuk yüzü her yerde

nefessiz ve yalnızım!

Yanıbaşımda hayallerim

dilim sesime küs

canhıraş, can paramparça

ölüm şehrinde umut satan tacirler

ellerinde kefenle geziyor

duyuyorum

sesim bana küs!

Karanlıktayım

göçüğün altında yaralıyım

kendime bile hayrım yok

tamda ben bana lazımken

bedenim acıya tutsak

nasılda yorgunum!

Aylardan şubat, ayaz ve soğuk

sanki kanım çekiliyor, üşüyorum 

bir uçurumun dibinde çaresizim

cehennem burası!

Sonra yüreğimin atışında umudun ezgisi yükseliyor

gülüşlerimi ve yüreğimi Tanrıya emanet ediyorum

diren diyorum kendime

gün direnme günüdür

uyuma sakın uyuma,

ölüm pusuda!

Umudun yakasına tutunarak sarılıyorum kendime

günlerden habersizim

ölümün şehrinde ışık bekliyorum

duaya dönüyor dilim

Tanrım daha çok erken.

uzaklardan bir ses duyuyorum

sanki rüyadayım 

gözlerinde secdeye durup,

güneşine sarıldığım

yüzümün gülen yanı,

ses veriyor

gitme ne olur gitmeeeee!

Sevda tekkesinde aşkına semah döndüğüm

çok geç olmadan

gel, bul, tut elimden çıkar beni

burdayım

burdayım

sesimi duyan var mı?

Gülşen Polat

Güzel ülkemin on şehrinde meydana gelen depremde hayatını kaybedenlere Haktan rahmet, kederli ailelerine ve milletimize baş sağlığı ve tükenmez sabır, yaralılarımıza acil şifalar diliyorum.

Allah bir daha böyle felaketler yaşatmasın. Çok üzgünüm, sanki bir top ateş yutmuş gibiyim canım çok yanıyor! Acımız büyük, yaramız derin.!

Hep birlikte yaralarımızı saracağız ALLAH hepimizin yar yardımcısı olsun...