Ölüm Sen Kokuyor

hüznün telvesinde
fala bakan
usumu yalancı gözlerine yamadım
gelecek dedi
umuda yangın yüreğim
inandı

huzurun deminde
sıcak ekmek buğusu gözlerin
acıyor
sol yan çürüklerim
pamuktan bulutlarla gel

gün batımında
maviyle beyaz sevişirken
aşkın rengine boyandı
hercai menekşeler
bayramsız arefede
balıkçı koyunda deniz kızları
ay hilale döndüğünde gel

gülüşünle soy yorgunluğumu
tuzun
tenimde yaksın gözlerini
ellerim
menekşe morunda
dudaklarım
çorak kahverengi
yasak sevdalardan
çalıntı mutluluklarla
hüzzama doydum
nihaventle gel

uğruna
fallara kandığım

ölüm sen kokuyor

ondan

sabahlara bezginliğim