Ölüm Ve Tükeniş

Bu gece gökyüzünde,
Bardaktan boşanırcasına bir yağmur vardı,
O bile inanamamıştı ayrıldığımıza,
Filmlerde bile az yaşanan cinsten,
Kimselerin yaşamadığı,
Hani bizi ölüm ayıracaktı dediğimiz,
Büyük aşkın sonu böylemi bitecekti.
Mevsim benim için, rüzgar mevsimiydi artık,
Fırtınalar kopartıyordum sensizliğin ardından.

Gecenin karanlığına saklıyordum gözyaşlarımı,
O siyahlıkta kaybolmak,
Yok olmak istiyordu bedenim,
Gün ağarmadan önce,
kendi kendini tüketmek istiyordu ruhum.

Seni toprağa verdiğim o günden beri,
Bir yanım ölümle dans ederken,
Diğer yanım ise isyan ediyordu,
Ölüme seslenen duygularıma,
Ağlama diyordu dudaklarım,
Ağlama sakın görmesin seni ağlarken,
Sil göz yaşlarını...

Bu zifirilikte kimse görmemeliydi,
Gözlerimden süzülen damlaları,
Kimse unutursun dememeliydi,
Yaşanmışlıklarıma,
Kimse teselli etmemeliydi beni,
Kimse dokunmamalıydı ellerime,

Seni toprağa yar ettiğim,
O andan sonra artık bana,
NEFES almak bile
Belli ki HARAMDI...