Ölüm Yakışır Şu Şair Yüreğime

Beni burada sorma anne her şey biti o gece
Ne hayallerim kaldı nede sen geriye
Beni burada arama anne
Verdim eski günleri bir eskiciye

Umutlarımı hayallerimi sevinçlerimi yok yere sattım anne
Bu şehri bir gece üstüme yıktılar anne
Karanlığında gömüldüm gecesinde öldüm
Neden böyle oldu anne neden bir enkaz oldun yüreğime

Hiç mi acımadın bırakıp giderken
Ellere yad oldum şimdi acır gibi bakıyorlar gözlerime
Rahmetlinin oğlu diyorlar yüreğimi burkuyorlar anne
Böylemi olsun diye doğdum ben söylesene

Şimdi hangi rüzgar alır acımı
İçimdeki enkazı hangi deprem toplar
Hangi siren sesi sesime çığlık olur
Ve hangi şehir bir gecede kaderime böyle bir hüküm yazar

Anne buradan ne kadar yazsam da çaresi yok bilirim
On bir yıl olmuş seni ezele gömeli
Üstünde ki beş karış otlar büyümüş ben gelmeyeli
Ölüm o günden sonra dolanmış dilime ne aklımdan düşmüş nede gitmiş uzak şehirlere

Anne içim buruk bundan böyle
Yaşamak nedir gel de sen söyle
İçimdeki yürek yangını ömre bedel de
Keşki ölmeseydin anne

Sensiz bayramlar hüzün
Acım derin yaram ağır
Ölüme akan saatler var artık önümde
Artık ölsem de olur ölmesem de

Nasılsa sensiz bir dünya haram
Ölüm yakışır şu şair yüreğime
Sen gittiğinden beri yaşamakmış gülmekmiş
Hepsini unuttum gitti anne