Ölüme Dökülüyor Gözlerim

Gözlerine baktıkça aklımı yitiriyorum.
Bakışlarını yakaladığımda
Ve tekrar kaybettiğimde...
Beni besleyen ne varsa evrende,
Senden türemiş gibi...

Duru suları derelerin,
Gölleri besleyen...
Yüzümü yıkadığım,
Susuzluğumu giderdiğim,
Kan revan içinde kalmış yokluğunun şiddetinden
Kalbimi arındırdığım...
Aşkımın dağlarından doğmuş derelerin
Yatağında sana akıyorum.
Ve yitiriyorum bakışını yine,
Apansız bir ölüme dökülüyor gözlerim.