Ölüme Mektup
Hayli zaman oldu sen gideli,hala yaralı,yarım ve yarınsız olsakta
Hala yıkık dökük olsakta,hep birlikteyiz
Ölüme inat direniyoruz hayata "sensiz"
Sen rahat uyu iyiyiz biz
Emanetlerine iyi bakmaya çalıştım
Kendimce iyi baktım
Sevil'inde iyi Kaan'ında
Lakin hep göz bebeklerinde bir damla yaş hazır
En ufak sarsıntıda özledik Seni dercesine akan...
Tutamadığımız dindiremediğimiz bir damla yaş
Hem doyumsuz hem kabullenemeyen halde çoçuklar
Hiç birşeyle tatmin ve mutlu olmuyorlar
Aslında doyumsuzlukları sana ne yaşadılar ki!
Senle yaşadıkları yetmedi,yaşayamadılar seni
Daha ne tatmin eder onları,yüreklerine akar yaşları
Kabullenemedikleri ise ölüm,ölümün bir açıklaması yok onların hayatında
Ölüm onlar için annesizlik!
Yazımın gülü, kışımın karı, baharım
Özlüyor onlar seni,hemde çok
Ne yapsamda boş,nasıl davransamda ne kadar sarsamda sineme
Dindiremem ki hasretlerini
Neyleyim bahar gülüm!Emanetlerin gözümün bebeği
Amma neyleyim..Sözün bittiği yerdeyim
Sende sonra divana gökhanı sığdıramadık
Ne evimize, ne yüreğimize, saramadık
O şimdi sarılır soğuk demir ranzalara, buzdan soğuk betondan duvarlara
Neyleyim gücümüz yetmedi deli başına,asi yüreğine.Amma bilirim çok özlemiş seni
Oğlun,güzel gözlün,binbir çileyle büyüttüğün
Soğuk kış günlerinde nefesinle ısıttığın balan volkanın
O da sensiz yanlız.Tek cümle duydum ağzından
En çok neyi isterdin neyi özlerdin sorusuna verdiği cevap:
"Çoçukluğumu ve annemi"
Hasret işte,dağ ağzından cıkan lav gibi
Yanıyor kor kor özlemi.Ama dimdik hayatta ayakta
Ne kaldı geriye benle Erkandan başka
Biz muhtacız sana, yorgunuz, yılgınız
Düşüp düşüp kalkıyoruz, emanetlerinin bekçisiyiz
Ben dargınım sana kandırdın beni
Birlikte umuda yolculuk ettik
Hani önümüzdeki yaza gül gibi acacaktın
Soğuk bir kış günü kar tanesi gibi eriyip gittin ellerimden
Hani kanserin adını "umut" koymuştuk
Niye umudun adını ölümle değiştirdin!
Sen benim en iyi arkadaşımdın,niye beni
Bursa sokaklarında caresiz bırakıp gittin
Niye beni Eskişehir'in büyük yanlızlığına terkettin
Özledim seni yazgülüm baharım özledim seni
Artık baş koysamda yarin göğsüne son birkez olsun
Başım koymak isterdim dizin üstüne....
Oğlun Erkan düşmüş deli bir sevdaya, "gül gibi" bir cana
Rabbim nasip etsin bir ömür boyu
Sarsın saramadığı sen gibi,sevsin sevemediği baba gibi
Şimdi yüz sürsede yarin yüzüne bilirim ki
Neleri feda etmezdiki bir kez yüzün sürmeye yüzüne
Sen rahat uyu güzel annem biz iyiyiz
Yemeğimiz tuzsuz, ekmeğimiz tatsız, yarınımız umutsuz olsada biz iyiyiz
Sen yazın "Gülü"
Kışın "Karı"
Evladın "anasıydın"
Yaz gülsüz
Kış karsız
Evlatların anasız kaldı
Seni hiç unutmayacağız güzel annem
yüreğine sağlık serpil ablam.. ne güzel anlatmışsın..anlatılan güzel olmasada🙂