Ölüme Susamış Yüreğim

İkinci bir baharın ortasında ömrüm
Dökülen yapraklar kadar aciz ve aşka susayan bir gönlüm var
Ortasındayım kaderin daha yazacak çok şiirim var
Ama kendi kendime yaşayacak kadar az ömrüm var

Bir nefesin ardında her şey ölüm kadar yakın yaşamak
Ve ölüm kadar acı hayat denen bu tuzak
Daha böyle ne kadar yaşarım
Her günüm ölümlere uyanmak

Susmak çare değil oysa hiçbir şeye
İçimdeki bu isyan yeter böyle göz göre göre
Her gün bir umut yıkılıyor içimde
Hazanlar diyarından elveda bu şehre

Ölüme susamış yüreğim
Bir avuç toprakmış hayatım neyleyim
Beyaz kefenlere özenmiş kaderim
Ölümlere uyanmış her gün hayallerim ..