Ölümsüzlüğün Şiiri

Yakası açılmamış küfürler soludu
Haydut hayallerimin ciğerleri
Yıllarca...
Düşlerimin tüm kaçışları
Ve saklanmaları
Gecenin kör karanlığınaydı
Sebebi korkmasıydı
Müebbet yemiş bir suçlu olmaktan
Avlusu bile olmayan
Gerçeklerin yaşadığı yaşamda

Onların göğsü inip kalktıkça
Kıskandırırcasına med-cezirleri
Ben yaşadım ve
Yaşadıkça da yazdım mısralarımı
Kâğıtlara, yapraklara
Kimi zaman bana doğru esen yele
Kimi zaman bana rağmen esene

Her adım
Bir adım daha yaklaştırır
Son nefesimi vermeye ve
Son isteğimi
Bir kez daha solumak dedirtmeye
Ama
Eğer suçlarım illaki ölüm diyorsa
Ve güneşi görmem haklarımda yok ise
Korkmayın o zaman
Bırakırım cansız bedenimi sizlere
Sizlerden önce
Gülesiniz, zafer çığlıkları atasınız diye.
Belki de
Onun etrafında kendinizce
Yamyam dansınızı edersiniz
Ama ben giderim
Ruhumla, düşlerimle ve düşüncelerimle
Sekizinci renk olmaya
Göğün sonsuz kuşağında
Sonsuzluğa...