Ölür de Asla Unutmam Seni
Ne senden uzakta yaşanır ne seninle
Ne sevdandan vazgeçilir birtanem
Bir kara bulutsun sanki
Çüktün ömrümün üstüne neden
Sabah akşam ismin dilimde
Sen anlmadın oysa sevgimden
Kalbimdeki yaşama sebebimsin sen
Nasıl yaşanır bilmem ki seninlen
Seni ilk gördüğümde yıkıldım
İşte başımın belası dedim
Bilmem ki seni nerden sevdim
Sensiz nasıl yaşarımki bilmem
Akşam olur sabah olur bilmezem
Senden gayrısına gönül vermezem
Ecel gelse de kapıma sevdiğim
Ölür de senden asla vazgeçmezem
Koy kurtik dağını duman kaplasın
Senin yoluna bedenim praçalansın
Meskenim baykuşlarla bir olsun
Ölsem de senden asla vazgeçmezem
Kurda kuşa yem etsinler beni
Sırtıma geçirseler ölmeden kefeni
Dilimden asla döşürmem seni
Ölüm gelmiş sefa gelmiş hoş gelmiş
Bir kaç satırla mı anlatacağım seni
Kalem defter yetmez ki yazmaya
Unutur muyum sandın ben seni
Ölüm gelse de asla unuturamaz seni
zaman unutmayı değil alışmayı öğretir insana şair dost
şiirin görünümü hece şiirini andırsada
serbest şiir olmuş
daha doğrusu her iki tarzın arası bir şiir olmuş
üzerinde biraz daha çalışılsa çok güzel bir hece şiiri olabilirdi bence
kutlarım Ömer bey emeğiniz değer görsün.