Olur Olmaz

İnsan kaptırır kendini, olur olmaz
Açılır yaralar, savunmasız kalbinde
Anladığında çok geçtir artık
Isınmak için koştuğu alev yakar en çok

Hayatta bir tek şansımız var
Herkesin ömrü biriciktir
Herkesin eli tutulmaz
Sarılmazsın her yabancıya
Ve kimse rızasız öpülmez

Zaman geri gelmez
Yaşananlar iptal edilemez
Aşklar nasıl unutulur?
Hasret kolay mı tükenir?
Kavuşmalar yıllar alır
Pişmanlık bile kabul görmez bazen

Taş yerinde ağırdır
Parçalanan parçalar nasıl toparlanır?
Seneler yalnız rakamdır
Dağılıp gitmemek zor
Takvime esir olmadan yaşamak daha da zor

Acıtan her şey geçiyor mu gerçekten?
Geçiyorsa, hissetmemek elde mi?
Var olmak istemeyip
Yok olmayı da kaldıramamak...
İnsanlığı tamamlayamamak
Koptuğun yerden yeniden bağlanamamak

Bir anısı olur insanın her yerde
Bu da zorlaştırır mutluluğu
Bazı insanlarla vedalaşmak imkânsız
Elini bir daha tutamamak bazısını