Ölürken

hangi kelimenin elinden tutsam
harf harf çözüldü gam ile umudun iç içe girmiş buz dağları
güneşin yamacına kurulmuş şiirler
yükselen sularda yıkadı kavruk yaralarını
kaç kez düştüm
kaç kez kalktım
sayılmayan küfürlerin sessizliğinde
çığırtkan maskeleri dinledim
kulaklarım kurşun yarası



çoktandır sancılanıyordu gökyüzü
düştüğü toprakları deldi ölü doğumlar
sahipsiz acılar boy verdi bodur yalnızlıklara
susmuş şairlerin dil kökünde başladı hasat
tırpanlandı başaklar



boş kadehlerde dudak izimi
sakıncalı resimlerde silüetimi buldular
kıtlığa nikahlanmış coğrafyalara sürgün ettiler
kırk yamalı
kırk lekeli hırkamı



adresi olmayan bir şehre sakladım tüm suçları
kelebeklerin kanatlarını öpeceğim ölürken