Ölürüm Sen Gidende

kaldırımlar taşları savurur
bir namedir dışarda kuşlar saygıya durur
ses sese karışır uğrak noktası kayıp
kulaklar duymaz
adın lal olur dilimde

bağıracak nefes henüz yoktur döşümde
ben ölürüm

son şarkıda çaldı plak fena halde kırık
hüzzamdı çalan parçalanmış notalarda
salalar veririlir bilmem toprak neden yarık
bir sinede yatan ölüm senden de diridir

ben böyle gömülürdüm

işte o geceydi sen benden gittin
salın lacivertte eridi
göğü kapladı bir hüzün
dalgarım kayalardan aldı hıncını
bir hıçkırık oturdu döşümde

denizcilerim vurgun yedi martılarım ağladı
sen benden gittin karardı denizim
sahilimden kara elmas çıkardı kömürcüler

gögsümü deler gidişin ile ben yeniden öldüm

gömün gözlerinin karasına
ışıltıyı da çeker yarınlarıda


akarken her sağnakta
doğacak filizlerde nefretim
düşler önüne eğilmiş gülüşler

vur vur deli dalgalar gibi vur
o kanda benim
vurdun ya akanda

ben nefretimle gömülürüm