Ömrümm

Yüreğim sen atar;
İçimin kuytularında yalnızlık,
Adın tutuşur ,
Gönül duvarlarımda,
Kuruyan dudaklarım ,
Özler şiirsi nefesini.
Yüreğimse arar durur ,
Yüreğini...
Hüzünler sarar tüm benliğimi,
Sen...
Daha görmeden bilirsin ,
Kederlerimi...
Yüreğime dokun yine, dua gibi.
Isıt içimin üşüyen köşelerini,
Isıt ki,
Isın sevdamızın ateşinde,
Gönül yaralarına...
Ceylan gözlerim merhem olsun,
Katran karası saçlarım,
Özlemlerini çoğaltmasın,
Ve
Üşüdükçe düşleme,
Düşleme ki,
Hala ellerin,
Ellerin ben kokmasın sevgili,
Hüzünler sarmasın gecelerini,
Sevda eşkıyaları yüreğine çöreklenmesin,
Sen karanlık kuyularda kalma sevgili...
Rüzgârlar da savrulan saçlarımın kokusu...
Ulaşsın deli sevdana,
Dindirsin gönül mahzenlerin de hasreti.
Yalan sevdalar acıtmasın,
Yüce yüreğini,
O Yürek ki,
Kıyamadığım, doyamadığım ,
Kıyılarında kaybolduğum,
Doruklarından uçurumlarına düştüğüm,
Varlığımın sebebi.
Sevdamın mabedi...
Gönlüm,
Yaşanmamış mevsimler yaşadı,
Sevdasını kalbimde sürgülediğim .
Kalbim çöl rüzgârlarında kavrulurken,
Gözlerimde yaşları dondurdum ben. Ömrüm; Ömrümse , Doyasıya yaşayamadığım,
Sana, hasret sevdama,
Feda ,feda olsun... Çünkü, Ben ! Ben sevdanın işgalindeki, Senli , Yüreğimi mühürledim sevgili.