Ömrümün Solgun Dizeleri

Her güzel şeyin ardından,

Bir acı aralar kapıyı,

Köhne bir banka sarıldığım zamanlarda,

Göğsümde koca bir taş misafir,

Giden ömürdenmiş,

Kalan puslu camekanlar ardında,

Yarım yamalak vuslatmış..

Cesaretim yok artık yüzleşmelere,

Yedi düvele başkaldırırken mahşer kalabalığında,

Ters kelepçelere vurgun hırpalanmış yüreğim,

Hakikatten uzak aheste düşlerim,

Soğuk damlarda diz boyu çaresizliğim,

Yarı açık penceremden bakar gönül,

Kanadı kırık kuş misali ürkek,

Düğümlendi kelimeler boğazımda,

Avuçlarımın arasında mübalağasız,

İnfaz edilen fiyasko sevaplarım,

Buğulanmış camların ardında,

Solgun dizelere anlatır derdimi...

Hiç olmamam gereken bir yerde,

Dudağıma hapsolmuş bir gam,

Mayın tarlası gibi inan her yan,

Benim coğrafyama uğramadı,

Seninle düşlediğim bir tek an,

Gölgelerin mırıltısında nefsi müdafaam,

Kabak çiçeği dolmasını severdin sen,

En çok da kabak çiçeğine benzerdin,

Güneşe yüzünü dönen,

Aşk beni senden tanırdı,

Bense seni günaşırı uğrayan sızından,

Fiyakalı mutluluğun kokusunu,

Öylece içime çekmek isterdim,

Derin bir mezar kazdım içime ardından,

Yüzüne söyleyemediğim herşeyi gömdüm,

Her şeye sövdüm kanadığımdan,

Islak bir bekleyiş şimdi kahırlı gözlerimde,

Gel de sussun tüm öznesi çalınmış cümleler,

Okumadan yırttığım heceleri sor bana

Elyaf yastıklara uzanmış uykusuz geceleri,

Alengirli laflarda gündüze çalan,

Gülüşüne yabancı gizlenmiş tenleri,

Müsvedde kağıtların muhatabı kalemim,

Dilsiz fotoğrafların şahidiyse yüreğim...

Öğrendiğim bir şey varsa,

Herşeyin nihayetinde,

Haram sevdadan iyiymiş,

Helal yalnızlık...