Ömrümün Yarası
Steplerde geçti ömrümün bir yarısı
Bir yarısı Kerbelaydı, Hüseyindi
Bir yarısı mavera
Onmayan bir yara gibi
Sorgusuz bir sarsıntıydı içerimdeki
Kimselere gözükmeden
Hançeremde sözlerim boğuluyor
Şiirler can veriyordu ağılı hançerimde.
Sir-i deryaydı apansız akan damarlarımdan
Çavlan misali gözlerimden dökülen
Ah şimdi eski bir plak gibi
Gülümseyen şiirler avutmaya kalkmasın beni
Çünkü rintlerde ölür
Hazan mevsiminde yelle dökülen yapraklar gibi.
Bir inkılabın yortusu
Say ki tortusu vardı steplerde
Sararan sayfalardan kayıp
Herkül burcunda kaybolan şiirlerde
Revahanın oğlu ile
At koşturan cengaverler vardı
Leblerinde dizginsiz dizelerle.
Bilmem kaç fersah ötelerdeyim o günlerden
Her söylenen ağıt şimdi
Her yer Kerbela ,hep bela dilimizdeki
Ah şimdi eski bir plak gibi
Gülümseyen şairler avutmaya kalkmasın beni
Çünkü rintler de ölür
Hazan mevsiminde kanla sulanan topraklar gibi.
Bilmem kaç fersah ötelerdeyim o günlerden Her söylenen ağıt şimdi Her yer Kerbela ,hep bela dilimizdeki Ah şimdi eski bir plak gibi Gülümseyen şairler avutmaya kalkmasın beni Çünkü rintler de ölür Hazan mevsiminde kanla sulanan topraklar gibi. Oldukça hüzünlü ve anlamlı şiir.Şairler ve şiirler eski tadı vermiyor mu?Belkide doğru.Yaşamdan kopan aydınlar ve şairler.Bize ne kadar doğruyu söyleyecek?Her yer Kerbbela.Ama çoğuna göre her şey mükemmel.Şair de haklı.Hani Boğaza karşı viskisini yudumlayanlara karşı her şey yolunda.Düzelsin umuduyla sevgili şair.Umarım bir gün kerbela sorunu ortadan kalkar.Sevgiler.😙😙😙😙😙😙😙😙