Ömrün Fecridir Şimdi Bu Vakit

Taşan cemreler
Kuytusundan kabaramasın
Derinleri ok olup delen gözlerinin
Darılma ki yarınlara sımsıkı kucaklasın...


Dolmuş sağanaklar tutsak toprağında
Taşacaktı elbet
Ve kusacaktı içindeki isyanları
Ürkme!
Sensin o...


Hükmü kalmayacak bu günlerin gülümsemesini,
Kondur kıvrımına dudağının
İnsan denen nankör gör
Ne kadar kör.


Kokusu nemli
Yakar misk-i amberin şevki raks ederek eteklerinde
Bin bir ezgi çığırır
Yaşanmamış o en güzel mevsiminde açarak kollarını



Ömrün fecridir şimdi bu vakit,
Her gün kucaklanıp
Yarınlarla sarılacak kanayan yaralar




Bir rayihadır yegâne yadigâr saklı baharlarımdan
Hayal meyal hissedilen,
Yumuk gözlerimin derininde
Ve inadına tebessüm kondurur yüzüme
Değişerek aynı kalmanın
Tadı dimağımda...





14.03.10