Ömrünün Sonuna Kadar

Ömrünün sonuna kadar,
Belki sorumsuzdun.
Çok geç eve gelirdin belki içerek.
Delikanlıyım derdin ama akşam yastığını ıslatırdın.
Belki gözlerini kısardın güneşi görerek.
Fakat o güneş doğduğunda hep o güneşte kalırdın.

Borçların belki boyunu aşmıştı.
Belki geçmişi hatırlardın.
Fakat ömrünün sonuna kadar,
Kendini masum sanırdın.
Sen ne kadar çoğul konuşsanda kendi adına,
İşte o kadar yalnızdın.