Ömür Defterim

geceye yasladım başımı
kalbimi dinliyorum
yakından uzaktan geçiyor
bir bir
ömür basamaklarım
yazılmış bir defterde
hepsi
acı ve yalnızlık mürekkebiyle
okunması ağır
sözlerle
yanmış yıkılmış şehirlerden farksız
sanki hayatım
fotoğrafı alınmış bir çerçeve
sisli günlere benzerdi
günlerim
kilitli sandıklardan farksızdı
kalbim
uçurumlar seviyordu
düşüşlerimi
beni kurtaran kelimelere
sarılıyorum
mahcubum ve ziyanlarla
geçmiş
eski bir hatıra kadar
şurada
dinlemiyor kimse beni
geri dönüşü imkansız yoldayım
ıslık çalıp geçiyor dünya ..



16.04.2018
Mustafa kaya