Ömür Denilen Resim

bir anlam veremedim dünyanın gidişine
her şey mevladan dedim karışmadım işine

var olmak kader ise yok olmak neyin nesi
dimağı yırtan çığlık gece kuşunun sesi

yerle gök arasında sanki eziliyorum
unuttum başkasını kendime üzülüyorum

sorular soruyorum cevapları da soru
bir eğrinin içinden acep çıkar mı doğru

taşı toprağı suyu avuçlarıma aldım
her maddeden bir zerre manadan yoksun kaldım

birbirini itekler aynı dalın meyvesi
sıra sıra başaklar Hakka dönük kıblesi

tomurcukla başlayıp hazanla biten mevsim
zamanla sararıyor ömür denilen resim

avcı avın peşinde mor dağları aşırır
dağların kızı reyhan yollarımı şaşırır

güvercin kursağında süte dönüşür tane
sevginin terk ettiği yarasa yurdu hane

sevinç ile tasayı aynı kaba dolduran
sen ağlayan gözleri arkasından güldüren

hülyalara dalınca kabus korkusu sarar
öyle bir şey ki hayat yiten hayatı arar

dökülen her damladan neden ürperiyor su
nedensiz ölünmüyor pusu üstüne pusu

bir anlam veremedim dünyanın gidişine
her şey mevladan dedim karışmadım işine