Ömür Pusulası

'Dokunduğun her yer,
Gidilmeyen yitik bir adrestir' (Alıntı)

Karambole yuvarlanmış bir sürgü haritasıydı sevgim
Göstergelerin tümü yüreğin sesini dinlerken
Yolların karanlıktan çıkmayacağını anlamış gibi
Kendi çıkmazında sessizce gelişini bekliyordu
Senden uzaktı tüm pusulalar,
Kendini gizleyen bir nehrin, göğe b/akışı gibi
Gözlerine bakıyordu şimdi sensiz yalnızlıklarım
Kaygısız, nefretsiz ve bir o kadar da sevimsizdi
Bekleyipte umamadıklarım
Biraz da kuş muzipliğindeydi sana yazıpta okuyamadıklarım

Sığ hecelere fısıldıyordu bütün ümitlerim sensizliklerini
Birgün, ufak bir zaman dahi olsa göreceğini umuyordu,
Gözleri hep ufuktaydı,
O gurbete çıkan gözü yaşlı aşıklar gibi
Hep bir şeyler umuda yol gösteriyordu
Kalbinin temiz olduğuna inanıp,
Aşkının değer biçilemez yapıda olduğuna kanaat ediyordu
Ve aklının kumsalında yatan düşüncelerini bile ?senle dolduruyordu
-Akıl gitmişti, aşk gelince
Söz bitmişti, gözleri gözbebeklerine düşünce

Olgunlaşmaya başladığında senin için kalbinde yetiştirdikleri
Artık daha bir emindi sevgisinden
Seni arzuluyordu
Sen kokan geceleri düşlüyordu bir bir

Ve askıda kaldığında güzel düşünceleri
Kimi zaman
Kalbine bir ?aşk diye yalvarıyordu
Acısıyla cebelleşiyordu
Düştüğü kuyudan çıkmak istercesine
Tırmanıyordu hayat yolunun merdivenlerini,
Yukarıda senin varlığını umarak
Elinden tutacağını arzulayarak
Arşınlıyordu kalbinden avuçlarına dökülen
Bütün gerçekliklerini

Ve haritaların seni gösterdiği bir ömrün pusulasında
Seni arıyordu yıllardır
Görebildiği sınırlı şeylerdi, sen yoktun onlar arasında
Ve sen tükeniyordun bu sahilin kenarında
O seni ararken kayboluyordun bilinmez kasabalarda
O bulamıyordu ve sen bitiyordun yavaş yavaş

Şimdi çaresizdi elleri
Şimdi sessizdi heceleri
Şimdi buğuluydu gözleri

Senden başkasını görmedi

Göremedi
Göremedi

Çünkü
Kalbi(m)
Seni
Seçmişti.......

20.06.11