Ömür Yutan Sevgilim

Senelerdir şu gönül hanemde oturuyorsun
Ne vergi veriyor ne de kira ödüyorsun
Aşkının hançerini kalbime batırıyorsun
Kanımı emiyorsun etimden tadıyorsun

İşgal ettin sen gönül topraklarımı zalim
Hiç düşünmedin değil mi ne olacak halim
Suya düştü kurduğum bütün düşüm hayalim
Karabatak gibisin sen, ömür yutuyorsun

Zamane divanesi, geçmişin Mecnun'uyum
Senin hayalindir ey yar; benim yaşam suyum
Sevdanı serimde, hep saklarım budur huyum
Aşkınla kaçırdığım keçileri güdüyorsun

Güzelliğin dillere destandır bilmeyen yok
Seni görüp de zaten hiç âşık olmayan yok
Ömrünü uğuruna hediye kılmayan yok
Gören nice insanı canından ediyorsun

Ey Gamze'lim yoluna hep kurbandır bu fakir
Yüreğinde olmasın bir dirhem gam bir kahır
Kanıma bulaştı gözünden içtiğim zehir
Can Emrah ım ebedi hayata gidiyorsun

03.10.2010