On Yedinci Kapı

Sevgiyi kanırtmalı
Okşamayı damıtmalı
Sekizde sekiz suçlu vicdanları aklamalı

Benim ülkemde toplum
Çocuklarımızı sokaklardan kurtarmalı

Lohusa bir kadın
Boylu boyunca yatıyor

Dur Gülayşe o elbisenin düğmesi açılmaz
Beton memeler emilmez
Hem kekre olur hem yağlı boya kokar o süt

Kaldırımlara taşmamış ki
Gelincik hizasında bir gülüş

Hem hiç duvara anne denilir mi
Onun koynuna girilir mi

Mevsimini yitiren kır çiçekleri
Kapı kapı kiralık saksı dilenir mi

Haydi uç Gülayşe güney anaya doğru
Yoksa bu sokaklarda
Her sapan taşı arar bulur seni

Gökyüzünün önündeki
Bu demir parmaklıklarda neyin nesi

Söyle ateş kuşu
Söyle kuzum söyle Gülayşe
Kader mi kırdı kalemini
Anasızlıktan müebbet
Babasızlıktan yirmi yıl mı yedin

Konuşsana Gülayşe
Biliyorum sesin
Sazlıktan koparılan köksüz ney gibi

Atlı karıncaya da hiç binmedin
Ayağında çorabında yok değil mi

Bunu söyle bari Gülayşe
Burası Müslüman mahallesi değil mi
Niye uzaktan geliyor yalnız bir ezan
Sadaka taşları nerede

Halin yok anladım, sütlaç yer misin
Vicdanlarda yankı bulmuyor çünkü
Dağlara mıhlanmış açlığının sesi

Ah Gülayşe yine sus, sakın söyleme
Senden başka kimin olabilir

Yaşam hakkının anısına
Anayasanın on yedinci yaldızlı kapısına
Kara kara acılı demetleri getiren hıçkırıklar

Kimliksiz almadılar mı
O zaman Gülayşe
Gir içeri vurma herhangi bir şairin kapısına