O'na Doğru

Serpilip anılara yaprak yaprak,
Ruhun son demi, bugün, belki yarın
Belki yalın ayak belki de çıplak
Eteğinden düşeceğiz yılların

Alında beliren garip çizginin
Altında saklanır ayrılık teri
Aynandaki buruşuk yazgının
Gördüğün vehametin kaderi

İncinerek boşalan yağmur gibi
Ezanlar hakikatin hediyesi
Ezerek geçtiğin mil, çamur gibi
Kırdığın her gönlün davetiyesi

Hafif hafif kıyılara vurarak
Evvel zaman içinde dolar yerin
Hatıralar gibi hep çoğalarak
Ortasında kalacaksın beterin

Toplayıp ne varsa elde avuçta
Sırtımıza alarak ismimizi
Kaybolacağız o baki son uçta
Okuyup üfleyip esamemizi

Kapanır bu fasıl biter bu perde
Yolcular bekler mi fani durakta?
Ömrün elvedaya koştuğu yerde
Hoşça kal gizlidir her bir dudakta

Bu gidiş en asil şehrin fethidir
Omuzlarda yürürken şanlı na'şın
Gözyaşları mezarlığın methidir
Karanlıkta arşa değerken başın

Kefendir ellerde sallanan mendil
Onca sene dar çukura sığacak
Toprağa atılan her bir karanfil
Kök salarak boğazından sıkacak