Oniks

birgün çocukluğunu diğer gün gençliği gömen insan
inisiyatif hayatından sıkıldığında nereye kaçarsa o güne kadar
çivileyerek gergide kurutulmuş sesinizle buluşmayalım lütfen
öncelerimizden kaçtığımız gibi diğerlerine pay edilmiş
yüreğinizin ortası öncelerimizden sakındığımız gibi çok tanıdık
bize kalan mevsim: hıdrellez
yangının isi damağımda
ateş böceği nezaketiyle uçuşma vakti





büyülü perspektifde tüm dünyayı sığdırdık
nedense birlikte görmüştük ufuk çizgisinde ikinizi
mevsimlerin katar katar geçişlerini seyrettiğim yıllarda:yoktun
yokları yerli yerinde bırakmalısın
yolları konunun açılmasına bağlama ,beyhude
ne küreyi parçalar
nede saman yolunun yerini değiştirir.
tabi ki ilk araba kullandığım yolu hatırlıyorum
rüzgar esimi yanaklarında ,durgundun ,bana bakıyordun
havada sığırçıklar ,öncü leylekler
tiril tiril beyaz , kiraz ağacı çiçeği





gizli ve çekici olsa da
koltuk altından ,sonradan çıkan bir kumanda
yada buzdolabına yapışık bir pideci magneti değil aşk
hiç katakulli yapmadan bizdeki haberler yanlı
şehirler stabilize yol değil yürüyüşte
dünyayaya yüzyıldır gelmesi beklenen adam hala bekleniyor gelecek den
güneş alması gerekenler mağaraların muafiyetinde
saraylar eskiden fırlamışçasına masal anlatıyor insanlara
burnundan kıl aldırmazlar ,kesimli günlerin sınırında
boş kare ve daire belkide oniksli yıllar

olmaz ya

sen sevgiyle kal sevgili