Ön/sözünde Nefes Kiri II

Kederiyle bahtiyar ağlayan bahar
Alarga uzaklarda mavi çiçeklerimin...



Ön/sözünde nefes kiri suskun özlemlerimin
Bir demet nükte hükmüm
Gazel sürgünlerine daldıkça gözler
Yosunlar filizlenir müjganlarıma
Ar ezgilerde çoğalırım eksilirken ölümle ...






Canımda içli ağlarken sılamdan hikâyeler
Ak damlıyor, dizlerimde acıyla duaya düşen ellerime
Mızrabında can tikeler inceden,
Ah düşer zamanın iftiharı hüzne
Gark olmuşken zihnin aşinalığı
Kusurlu yanımıza çöreklenir dualar
Göçegüller kuruyor umutsuzluğa
O vakit,
Parmaklarım cinnetimi karalar durmaksızın
Eksilen yanlarımı yaşamımdan çalarak...




//Kadın s/usu ince der şair, deli yorgunluğu çalınmış vakitlerine
Fikrin haki yorganında ağrısına kanar da
Kadri bilmeyene susar ebedi
Yürür kervanın içinde gölgesizce...//




Ki... Pervasız bir abdalı hıçkırığına takıyor siyahın sesi
Dilinden geceye zehrini sarmalıyor bir yaman ezgi
Simsiyah sayfalara beyazı mısralayıp
Küsuf zamanda içinde düşe kalka
Yol alıyor elleri göğe
Dudakları yazgısına küfürle âminde...





Ete kemik tutkallı bir insan düşün
Kirpikleri gözyaşıyla oyalı
Soğuk şehrin iki büklüm ferdası
Hüzün sahillerinin amansız müptelası
Ağrıları imanının ikrarı
Sessiz bir sancının ebedi gardiyanı
Ne olacak demeden
Islak bakan avcıların umursuz yürek lekelerine
Uğultulu ahları kusan..



Düşün ki...
Yedi kat günaha cürüm vaveyla serzenişi
Sığınsa da çocukluğunun çiçekli siperlerine
Boğazı düğüm düğüm acıdan
Ne varki,
Uzağından geçmez yağmur
Dökülür inceden ince
Vicdanı ki seherle gam doğumu şevkinde...




Dil kafesinde kanatlanınca muayyen kelimeler
O vakit,
Birkaç satırın kıstırılmış yankıları kedere neşter...