Onurlu Insanlar
Onurlu insan
Özgürlük dediğin bir iklim kadar uzak
Sen ona bahar kadar yakınsın
Ulaşılmaz sandığın yıldızlar yanı başında
Sen onlara yastığındaki başın kadar uzaksın
Nefes almak, dudaklarında bükülmüş demir
Anlında tutunduğun onur
Odandaki açık kalmış pencere
Hoş gördüğün kadar açık kapılar
Kınadığın kadar karanlık
Sahiplendiğin iyilikler göğsünün altın parçası
Kibrinden çıkan alevler senin cehennemin
Yargıların vicdanının habercisi
Yasaklı kalmış sözlerin esaretin değil
Yarının çocuklarına nasihatin
Birikmiş anıların geçmişinin aynası
Önündeki gelecek baktığın yerin yansıması
Ufkunun deryası umudunun hikâyesi
Nerde olursan ol ayakların gövdenle bir
Aklın, olmak isteğin kadar engin
Bencilliğin kurumuş bir çınar
Paylaştığın eylemlerin, koca bir orman
Ve eğer kendine inanıyorsan
Kim olduğunu unut
Asıl anlam teşkil eden
Gönül verdiğin milletindir