Öp Beni Hayat

Haydi be hayat !
Öpsene beni !
Bir kere de içinden gelerek,
Öpsene beni yüreğimden !
Ki, lirik aşk semaileriyle
Meşk etsin şu gönül !
Ve ısıtsın umut yüklü şu kış güneşi içimi,
Duman duman...
Açılsın sevda çiçeklerim,şu zemheri ayazınnda,
Anadan üryan !..

Görüyorum, apaçık ey hayat !
Bana verip verip de tutmadığın o sözlerin,
yüzündeki ızdırabını..
Bak ! Yine birikiyor yeni yeşermiş umutlarım,
Yarın beklemlerimde....
Ama ne yazık ki, dönüyor gönül pusulam birden karayele,
Ve basıyor içimi acem aşirandan efkâr..
Vururken zaman cümbüşümün tellerine,
Hacı Arif beyden kürdili hicazkâr,
Ağlıyor, içimdeki küçük çocuk derinden...
Şu talihsiz kaderden bizar...

Haydi be hayat !
Şöyle içinden gelip de,
Bir de beni öpsene !
Öpsene beni de artık !