Ör Beni

Aşkın geniş sofrasından yine aç kalktım
İçim yandı içemedim ırmağından bir yudum
Uçamadım göğünü çıkamadım dağını
Yıkıldı köprülerim karşıya geçemedim.

Dağılmasın ömrüm gör beni...

Yüzümün döküğünü topluyorum yollardan.
Hüznümün saçlarını tarıyor deli rüzgar
İsminin kokusunu belleğime taşıyıp
Ruhumun söküğünü sarıyor elleriyle.

Üşümesin kalbim ör beni...

Bir türküye musallat oluyor yazık dilim
Türkünün damarına kan diye yürüyorum
İnce ince dolanıyor içimde kırık bir cam
Tuza gömdüm ruhumu tuz ile eriyorum.

En azından eşe dosta sor beni...