Orhan Veli Düştü Şiirime

ben biraz şairim, biraz aşık ve epeyce divane...
sen bakma bu hallerime
aklım biraz karışık,
kafam da güzel bugünlerde
ah ulen ah!
yine Orhan Veli düştü şiirime...
zihnim ondan böyle bulanık,
yüreğim ondan pare pare...

ah ulen ah!
ben beterim, sen benden betersin ayrılık
koyma dedim beni bu yad ellerde
düşürme dedim,
düşürme dedim düşlerimi üzüm suyu kadehlerine
bak işte!
tam şuramda kopan o çığlık,
gelip diziliverdi boğazımda düğümlere...
hani yutkunuversem,
yutuversem sensizliği bir nefeste
içim şişse davul gibi
içim şişse çenem düşeceğine
ah ulen ah!
yine Orhan Veli düştü şiirime...

hani yüzümde o parça parça karanlık
sönüverse ışıklarım ebediyyen
bundan daha fazla kararmam artık
bundan daha fazla tükenemem
şimdi her karabasanla boynuma sarılan o günah,
adım adım dolanır peşimde
ah ulen ah!
yine Orhan Veli düştü şiirime...
yanıbaşımda büyüdü sensizliğin en zifiri yılları
ben ayyaş,
ben avare,
dolanırken bomboş sokakları
yokluğun da yaşlandı benimle
bak işte!
dizlerimde yağmur sancıları
ah ulen ah!
yine mi Orhan Veli düştü şiirime...