Orta Anadolum

Bu Orta ana dolu insanı vatan sever dürüst ve Allaha kul,
Ta ezelden beri sahipsiz ve yoksul,
Vatanı namus bilenler yaşıyorlar burada,
Vatan aşkı bayrak aşkı bu terk edilmezki dahi rüyada,

Öyle sevmişki bu vatanı Milletimiz,
Kefene sarılan feryadı duyulmayan yalnız biz,
Öyle bir maneviyat varki asırlardır tertemiz,
İşte bu Orta Anadolu bizim vatanımız Türkiye bizim ülkemiz.

Bozkıra yağan manevi yağmur sarmış gönülleri yumşatmış ta havayı,
Hakikat sanıyor herkes maneviyattan uzak gördüğü bu yalancı rüyayı,
Maneviyat öyle yakınki bozkırda'ki seyredilen manzarada,
Okadar yaklaşmışki ahirete sanki duvar yok arada.

Ulaşır insan manevi dünyasına belkide birden bire,
Kavuşur belkide Çanakkalede kalan Dedesine,
Kalbi rahat gönlü sukûn,maneviyat sukûn,
Bu Orta Ana dolu Bozkırı Halkıyla evelden meskûn.

Bir vatan sevgisi gururu vardır evlerde,
Kapatır hayasızlığı şerefli çekilen her perde,
Susuz ve çorak belki bürün topraklar,
Vatan aşkını Bayrak aşkını hep gönlünde saklar.

Ekmegine alınterini emeğini katık yapıp'ta yiyen,
Çileyi bertaraf ederek Şükür Yarrabi diyen,
Yaşayarak duyguların en temizini ve en safında,
Vatan seven bayrak seven Bölgenin içinde ve etrafında.

Bu insanlar evlerini yapmış kerpiçten,
Mutlu olur vatan sevgisiyle bazende hiçten,
Türkün Sağlam karakteriyle birleşince İslamın kendi,
Harmanlamış bütün duyguları vatan edinmişler buyeri.

Şu Türk İslam ülküsü, Allahım Ne büyük mu'cizedir,
Her zerresini anlatmak uzundur anlatılamaz birbir,
Bu manevi duygu tüm ülkeyi sarar,
Hacı Bayram Veli diye bir evliyasıda var, camisi ve dahi semtide var.

Yüz yıllardır inerken bu mabede nur,
Hep gelenlerde bulmuş inanlarda huzur,
Oraya giderken geçilir dik bir yoldan,
Dua eder Gülbanın sesi duyulur sağdan ve soldan.

Menevi duygular dualara karışık,
Hacı Bektâş-ı Veli de olmuştur bir yol gösteren yada ışık,
Karanlık dünyada bütün yolları aydınlatıyor,
Belli bütün dualar ona yoldaş olmuş kabirde,O'bir nûra sarılmışta yatıyor.

Karanlık tüm hırsıyla sararken Hacı Bayram veliyi,
Seyredenler hep görür,tutmak isterler o uzatır elini,
Nihayet bulur herkes çekilir evlerine,
O ilahi nur yayılır vatnın her yerine.

Perdesiz gözlerle bakanlar ipret alır gördüğü manzaradan,
Gelmiştir artık zamanı gitmek için buradan,
Gizemli bir his sararbütün kalpleri,
Kimisi gitmek için can atar kimisi de çekilir geri.

Bir ses usulca derki sen kal gitme sen dost insansın,
Sen Türk islam yolundan gidenlerden ve ırkındansın,
Bu vatan dünyadaki bütün yurtlardan iyi,
İnsanları çok sıcak güven verir yok eder endişeyi.

Öyle manalı bir iklim dir,Ta ezan vaktine kadar,
Bunca yatan evliyanın manevi duygusu var,
Ne güzeldir bu bölgede yaşamak ihanetten hainlikten uzak,
Fetih neşesi ve ruhuyla yaşamak!

Bu Türklük yurdunda, bu manevi alemde,
Ortaasyadan kalkıpta köksalmışlar bu yerde,
İnsanlık duygusunu öğretmişler herkese,
Bu güzel vatanı da bırakmışlar bizlere.

Koparmak istiyorlar şimdi bu manadan kutsal davadan,
Açmak istiyorlar bize O'onulmaz yaradan,
Bilinir ki en büyük yaradır köksüzlük,
İşte budur soyunu inkaredersen en büyük Öksüzlük.

23 Şubat 2012